21. LUUKKU

Valon tulva tää niin maan yli kirmaa.

Se päihdyttää.

On kuin jokin kristallimalja väikkyis

kädess´ enkelin

– viiniä maahan läikkyis.

Kategoria(t): Joulu. Lisää kestolinkki kirjanmerkkeihisi.

2 vastausta artikkeliin: 21. LUUKKU

  1. JO VALO SILMIIN PISTÄÄ, KIRVELTÄÄ, ON TULLUT JOULUAATTO LAPSOSTEN ,EI ENÄÄ OLE RAHAA , MOONSHINIA, VAAN KIRKKAUS TOINEN SAA SILMÄT KOSTUMAAN,,,,AAH !

  2. JO VALO SILMIIN PISTÄÄ, KIRVELTÄÄ, ON TULLUT JOULUAATTO LAPSOSTEN, EI OLE RAHAA, MOONSHINEA, VAAN KIRKKAUS TOINEN SAA SILMÄT KOSTUMAAN,,,,AAH !

Jätä kommentti